21. Hukuk Dairesi

Özet: Uyuşmazlık; iş kazası sonucu maluliyetten doğan maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Yürürlük hükümlerine göre 6331 sayılı … Kanunu hükümleri...

Özet: Uyuşmazlık; maden kazasında vefat eden murisin mirasçılarının maddi ve manevi tazminat taleplerine ilişkindir. Davalı ...Ş. ile ... Kömür İşletmeleri A.Ş. arasında organik bağ bulunup bulunmadığı, birlikte istihdamın veya muvazaalı işlemlerin söz konusu olup olmadığı araştırılarak oluşacak sonuca göre karar verilmelidir. Mahkemece maddi ve hukuki olgular nazara alınmaksızın yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir. O halde, davalı ... İşletmeleri Genel Müdürlüğü'nün bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve ilk derece Mahkemesi hükmü bozulmalıdır.

Özet: Dava, davacının sigortalılığının 15.04.1988 tarihinden başlatılması, 15.04.1988-10.04.2000 tarihleri arasında 1479 sayılı Kanun kapsamında sigortalılığının tescili ile 6552 sayılı Yasa'dan faydalandırılması gerektiğinin tespiti istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmişse de davacının zorunlu sigortalılık koşullarına sahip olduğu dönemde ve 1479 sayılı Kanun'un Geçici 18. maddesi hükümlerinde belirtilen sürelerde zorunlu Bağ-Kur sigortalısı olarak tescili yönünde herhangi bir talebi bulunmadığından davanın reddi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.

Özet: Somut olayda, davalı ... asıl işveren olmadığı gibi iş kazasının meydana gelişinde kusuru da bulunmamaktadır. Bu nedenle adı geçen davalı hakkında davanın reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm altına alınan tazminatlardan diğer davalı ile birlikte sorumlu tutulması isabetsizdir. Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular nazara alınmaksızın yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.

Hakimin manevi zarar adı ile zarar görene verilmesine karar vereceği para tutarı adalete uygun olmalıdır. Hükmedilecek bu para, zarara uğrayanda manevi huzuru doğurmayı gerçekleştirecek tazminata benzer bir fonksiyonu olan özgün bir nitelik taşır. Bir ceza olmadığı gibi, mamelek hukukuna ilişkin zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. Takdir edilecek miktar, mevcut halde elde edilmek istenilen tatmin duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır. 26.06.1966 günlü ve 7/7 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı’nın gerekçesinde takdir olunacak manevi tazminatın tutarını etkileyecek özel hal ve şartlar da açıkça gösterilmiştir. Manevi tazminatın tutarını belirleme görevi hakimin takdirine bırakılmış ise de hükmedilen tutarın uğranılan manevi zararla orantılı, duyulan üzüntüyü hafifletici olması gerekir. Hakimin bu takdir hakkını kullanırken, ülkenin ekonomik koşulları tarafların sosyal ve ekonomik durumları paranın satın alma gücü, tarafların kusur durumu olayın ağırlığı olay tarihi gibi özellikleri göz önünde tutması, bunun yanında olayın işverenin işçi sağlığı ve güvenliği önlemlerini yeterince alınmamasından kaynaklandığı da gözetilerek gelişen hukuktaki yaklaşıma da uygun olarak tatmin duygusu yanında caydırıcılık uyandıran oranda manevi tazminat takdir edilmesi gerektiği açıkça ortadadır. ( HGK 23.6.2004, 13/291-370)Bu ilkeler gözetildiğinde, davacı yararına hükmedilen 50.000,00 TL manevi tazminatın az olduğu açıktır. Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular nazara alınmaksızın yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.O halde davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.

Soma ilçesinde bulunan Eynez yeraltı maden ocağında 13/05/2014 tarihinde meydana gelen yargılamaya konu iş kazasının 301 kişinin ölümüne ve 486 kişinin yaralanmasına yol açtığı, son yüz yılın en büyük iş kazalarından birisi olan bu iş kazasının yalnızca iş kazasına uğrayanlarda veya kazalıların yakınlarında değil toplumun tamamında derin bir üzüntü meydana getirdiği, bu kapsamda Soma maden kazası gibi toplumu derinden etkileyen facialarda hüküm altına alınan manevi tazminat tutarları değerlendirilirken manevi tazminatın caydırıcılık unsurunun öne çıkması gerektiği kabul edilmelidir. Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle ölenin olayda hiç kusurunun bulunmadığının anlaşılıp iş kazasının meydana gelmesinde kusuru bulunanlar arasındaki kusur dağılımının ilerde kendi aralarında açılabilecek rücu davasında yeniden değerlendirilmesinin mümkün bulunmasına, temyizin kapsam ve nedenlerine göre kararda sair yönlerden bir yanlışlık yok ise de, taraf ehliyetinin dava şartlarından olduğu, davacı tarafın davalı .... açısından husumet itirazını kabul ettikleri yönündeki tek taraflı beyanlarının dahi bu konuda etkili olmayacağı gözden kaçırılarak, Dairemizce bozulmasına karar verilen karardaki aynı gerekçelerle davalı .... hakkındaki davanın eksik inceleme ve Dairemiz bozma ilamının gereği yerine getirilmeksizin husumet nedeniyle reddine karar verilmesi hatalı olmuştur. Mahkemece yapılacak iş, davalı .... ile .... arasında organik bağ bulunup bulunmadığı, birlikte istihdamın veya muvazaalı işlemlerin söz konusu olup olmadığı araştırılarak, oluşacak sonuca göre karar vermekten ibarettir. Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular nazara alınmaksızın yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.

Özet: Dava, sigortalının iş kazası sonucunda maluliyetine dayalı maddi ve manevi zararlarının giderilmesi istemine ilişkin olup, mahkemece sigortalının iş kazasının meydana gelişinde tam kusurlu olduğundan bahisle davanın reddine karar verilmiştir. Somut olayda, davacı vekilinin itirazları da dikkate alınarak kazalının kullandığı aracın kaza öncesi yol ve kullanım sürelerine ve güzergahlarına ilişkin tüm hususlarla, günlük çalışma sürelerinin üzerinde ve dikkat bozukluğu doğuracak düzeyde aşırı çalıştırmanın söz konusu olup olmadığı konusunda değerlendirme içermeyen ve 6331 sayılı Kanun hükümlerini dikkate almayan bilirkişi kusur raporunun hükme esas alınması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.

Özet: Davacının bildirimi yapılan tarihlerden önce kısmi süreli olarak çalıştığının kabul edilmesinin davacının yaptığı iş ve daire sayısı ele alındığında bir kişinin yaklaşık 7 yıl işyerinde çalıştırılmaya devam edilmesinin hayatın olağan akışına uygun olmadığı ortadadır. Mahkemece yapılacak iş, davalı işveren tarafından davacının 01/07/2013 – 14/04/2014 tarihleri arasında çalışmalarının tam süreli olarak aylık 30 gün üzerinden Kuruma bildirildiğinden, daire sayısı, davacının yaptığı iş ele alındığında davacının tam süreli çalıştığı kabul edilerek aylık 30 gün üzerinden karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir

Özet: Uyuşmazlık; hipofize cücelik rahatsızlık nedeniyle Kurum hastanesinde zamanında yapılmaması ve gerekli ilaç giderlerinin zamanında ödenmemesi nedeniyle Kurum'dan maddi ve manevi tazminat tahsili istemine ilişkindir. Adli Tıp Kurumu 3. İhtisas Kurulu'ndan ve Genel Kurul'dan alınan raporlarda davacıların tedavilerine devam edilmemesinin bir eksiklik olduğu ve bu durumun davacıların maluliyetine katkısının olduğu belirtilmiş olup, bu belirlemeden Kurum'un tedaviye ilişkin olarak yürüttüğü işlemler ile davacıların maluliyetlerinin oluşumu arasında illiyet bağının bulunduğu anlaşılmaktadır. Davacıların tedavisine devam edilmemesinin maluliyetlerine olan katkısının oranı belirlenemese de uygun miktarda bir tazminata hükmedilmesi gerekmektedir. Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.

Özet: Sosyal Güvenlik Denetmeni tarafından tanzim edilen 06.09.2012 tarih 2012/78 sayılı rapora ilişkin alınan tanık ifadeleri tanıkların denetmene verdikleri samimi, birbirleriyle tutarlı, yazılı ve imzalı ifadelerini, değiştirmesinin haklı gerekçesinin olmaması, davacının denetim esnasında eşinin mernis adresi olan ...adresinde bulunması ve denetmen tarafından imzalı ifadesinin alınması, ifadesinde eşinin bu adreste kalmadığını, akrabalarında kaldığını ifade etmesi, oysa değiştirilen tanık beyanlarında bile eşinin bu adreste yaşadığının ifade edilmesi, davacının ...’deki mernis adresinin kızının adresi olması birlikte değerlendirildiğinde davacı ve eski eşinin aynı adreste birlikte yaşadıkları sabit olup, 5510 sayılı yasanın 59/2. maddesi gereğince Kurumun denetim ve kontrol ile görevlendirilmiş memurları tarafından düzenlenen tutanak içeriğinin aksi ispat edilemediğinden, davanın reddine karar verilmesi gerekirken kabulüne karar verilmesi isabetsiz olmuştur. 

Özet: Uyuşmazlık, işverene ait iş yerinde geçen ve Kuruma bildirilmeyen sigortalı çalışmalarının tespiti istemine ilişkin olup, davalı işverence davacı adına Kuruma bildirimde bulunulmadığı, dönem bordrolarının dosyada bulunduğu, bordro tanıklarının işyerinde farklı bölümlerde çalıştıklarını davacıyı tanımadıklarını beyan ettiği, davacı tanıklarının davacının çalışmasını doğruladığı ancak bu tanıkların davalı işyerinde çalışmasının kayıtlı olmadığı, davacının ... müfettişine verdiği 18.05.2006 tarihli ifadesinde işyerinde 25.03.2006'da çalışmaya başladığını, 04.04.2006'da kaza geçirdiğini beyan ettiği ... 28.06.2006 tarihli raporunda işyerinde davacının 04.04.2006 tarihinde parmaklarının kopması ile sonuçlanan olayın iş kazası olduğu kanaatine varıldığının belirtildiği anlaşılmaktadır. Davacının ... sigorta müfettişine verdiği 18.05.2006 tarihli ifadesinin mahkeme dışı ikrar niteliğinde olup, davacıyı bağlayacağı buna göre 25.03.2006 tarihinden öncesine ilişkin talebinin kabul edilemeyeceği açıktır. Yapılacak iş, davacının 25.03.2006 öncesine ilişkin hizmet tespiti talebini reddetmek 25.03.2006 -04.04.2006 dönemine ilişkin talebi yönünden kabule karar vermekten ibarettir.

Özet: Dava, sigortalının iş kazası sonucunda vefatı nedeniyle yakınlarının maddi ve manevi zararlarının giderilmesi istemine ilişkin olup, mahkemece; asıl dava yönünden davanın kısmen kabulüne, birleşen dava yönünden davanın kabulüne karar verilmiştir. İş kazasına dayalı maddi ve manevi zararların giderilmesine ilişkin tazminat davalarında kusuru bulunan işverenler arasındaki sorumluluk müşterek ve müteselsil sorumluluk olduğundan hüküm altına alınan tazminatların davalılardan müşterek ve müteselsil sorumluluk esasına göre tahsiline karar verilmek gerektiği, davacı eş, anne, baba ve kardeşler yararına hükmedilen manevi tazminatların az olduğu, 18/05/2010 doğum tarihli davacı U...nin 14/03/2010 olan olay tarihinde sağ olmasa da tıbben cenin halinde bulunduğu açık olduğundan, davacı çocuk U... bakımından doğumla birlikte ortaya çıkacağından dolayı hakkında manevi tazminata hükmetmek gerekirken yerinde olmayan gerekçe ile manevi tazminat talebinin reddine karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir. YARGITAY 21. Hukuk Dairesi

Özet: Davacının davasından feragat etmesi ile davaya konu uyuşmazlık sona erer. Feragatin ne zaman yapılabileceğine gelince; feragat ancak dava sırasında, hüküm kesinleşinceye kadar yapılabilir. Henüz açılmamış bir davadan feragat etmek mümkün olmadığı gibi hüküm kesinleştikten sonra davadan feragat edilmesi de mümkün değildir. Davalı TOKİ hakkındaki davanın husumet sebebiyle reddine dair hüküm bozma dışı kalarak ferileri ile birlikte kesinleştiğinden bu konuda yeniden bir karar verilmesine yer olmadığına karar vermek gerekirken adı geçen davalı hakkında davadan feragatin geçerli olmadığı gözden kaçırılıp yazılı şekilde TOKİ açısından davanın feragat sebebiyle reddine karar verilmesi hatalı olmuştur. Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular nazara alınmaksızın yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.

Özet: Dava, iş kazasında yaralanan işçinin maddi ve manevi zararlarının giderilmesi istemlerine ilişkindir. Ceza yargılaması esnasında alınan kusur raporu da ile işbu dosyada alınan kusur raporu arasındaki çelişkinin hiçbir tereddüt doğurmayacak şekilde giderilmediğinin anlaşılması yanında hükme esas alınan 05.11.2012 tarihli raporun İş Kanunu'nun 77. maddesinin öngördüğü koşulların göz önünde tutulduğu, özellikle iş yerinin niteliğine göre burada uygulanması gereken İş Sağlığı ve Güvenliği Yönetmeliği'nin ilgili maddelerini incelemek suretiyle işverenin iş yerinde alması gerekli önlemlerin neler olduğu, hangi önlemlerin alınıp hangilerinin alınmadığı, bu önlemlerin alınması ve uygulandığının denetiminin kimin yada kimlerin görevinde olduğu gibi hususlar ayrıntılı bir biçimde incelemek suretiyle kusurun aidiyeti ile oranının kuşku ve duraksamaya yer vermeyecek biçimde saptamadığı hususu da açıktır. Bu duruma göre kusurun aidiyeti ve dağılımı açısından aynı olay nedeniyle farklı değerlendirmelerinin bulunduğu ortadadır. Mahkemece kusur raporları arasındaki çelişki giderilmeden ve İş Kanununun 77. maddesinin öngördüğü koşulları taşımayan 05.11.2012 tarihli kusur raporu esas alınarak yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olmuştur. Öte yandan Borçlar Kanunu'nun 74. maddesi ve yerleşik Yargıtay uygulamasına göre; hukuk hâkimi, ceza davasındaki kusur oranlan bağlı değilse de kesinleşen ceza mahkemesi kararıyla saptanmış maddi olgularla bağlıdır. Dosya kapsamından davalının Yargıtay incelemesinden geçerek kesinleşen ceza davası neticesinde anılan iş kazasında kusuru olduğunun sabit görülmesine göre Mahkemece bu yönünün göz ardı edildiği kusur raporuna itimat edilerek neticeye varılması hatalı olmuştur.

Özet: Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu'nun 04.02.1948 gün 1944/10 E. 1948/3 K. Sayılı kararında da belirtildiği üzere bozmadan sonra ıslah yapılması mümkün değildir. HMK'nın yürürlüğünden sonra söz konusu İçtihadı Birleştirme Kararının uygulanıp uygulanamayacağına yönelik terreddütler sebebiyle Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu'nca alınan 06.05.2016 tarih ve 2015/1 Esas, 2016/1 Karar sayılı ilamında; “Her ne sebeple verilirse verilsin bozmadan sonra ıslah yapılamayacağına dair 04.02.1948 tarih ve 1944/10 E. 1948/3 K. sayılı YİBK'nın değiştirilmesine gerek olmadığına” karar vermiştir. Yerel mahkemenin bozmadan sonra ıslah yapılamayacağı yönündeki tespiti yerinde ise de ıslah dilekçesi yok hükmünde sayılacağı yerde ıslahla arttırılan kısımların yargılama giderleri ve vekalet ücretleri tayininde dikkate alınması hatalı olmuştur.

Özet: %0 oranında sürekli iş göremezliğe uğrayan davacının sürekli iş göremez duruma gelmese dahi, üzüntü ve elem duyacağı, ruh bütünlüğünün ihlali, sinir bozukluğunun da bedensel zarar kavramına dahil bulunduğu gözetilerek tedavi gördüğü süre dikkate alınarak uygun bir miktar manevi tazminata karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde manevi tazminat isteminin reddine karar verilmesi doğru olmamıştır.

Özet: Dava, 13/05/2014 tarihinde meydana gelen Soma maden kazasında vefat eden murisin mirasçıların maddi ve manevi tazminat talebine ilişkindir. Üretim aşamalarında davalı ... tarafından bedelsiz olarak yükleniciye bırakılan makine ve teçhizatların da kullanılması, davalı ...'nün kendisine sunulan iş programını veya projeyi yeterli bulunmaması halinde tespit edilen noksanlıkların davalı tarafından verilen süre içerisinde giderilmesi zorunluluğu, yüklenicinin çalıştıracağı işletme müdürü, proje mühendisi, vardiya daimi nezaretçisi, teknik nezaretçinin en az sayısı ve meslek kıdeminin davalı idare tarafından belirlenmesi, idarenin, uygunsuz davrandığı, görevlerini yerine getirmekte yetersiz olduğu kanısında olduğu veya iş yerinde çalıştırılmasında sakınca gördüğü her kademe ve nitelikteki elemanların iş başından ve iş yerinden uzaklaştırılmasını isteyebilmesi gibi tespitler karşısında anahtar teslimi olarak kabul edilemeyecek bir sözleşme ile kendisine olağan denetim sınırlarını aşacak şekilde yetkiler tanınmış olan davalı ...'nün 4857 sayılı Yasa’nın 2. maddesi gereğince asıl işveren, diğer davalı ... Kömür İşletmeleri AŞ.'nin ise alt işveren olarak kabul edilmesi gerektiği sonucuna varılmıştır. Manevi tazminatın belirlenmesine ilişkin olarak; aslolan insan yaşamıdır ve bu yaşamın yitirilmesinin yakınlarında açtığı derin ızdırabı hiçbir değerin telafi etmesi olanaklı değildir. Burada amaçlanan sadece bir nebze olsun rahatlama duygusu vermek; öte yandan da zarar veren yanı da dikkat ve özen göstermek konusunda etkileyecek bir yaptırımla, caydırıcı olabilmektir.(HGK 23.6.2004, 13/291-370) Manisa ili Soma ilçesinde bulunan Eynez yeraltı maden ocağında 13/05/2014 tarihinde meydana gelen yargılamaya konu iş kazasının 301 kişinin ölümüne ve 486 kişinin yaralanmasına yol açtığı, son yüz yılın en büyük iş kazalarından birisi olan bu iş kazasının yalnızca iş kazasına uğrayanlarda veya kazalıların yakınlarında değil toplumun genelinde derin bir üzüntü meydana getirdiği, bu kapsamda Soma maden kazası gibi toplumu derinden etkileyen facialarda ile hüküm altına alınan manevi tazminat tutarları değerlendirilirken manevi tazminatın caydırıcılık unsurunun öne çıkması gerektiği kabul edilmelidir. Ölenlerin olayda hiç kusurlarının bulunmadığının anlaşılıp kaza olayının meydana gelmesinde kusuru bulunanlar arasındaki kusur dağılımının kendi aralarında görülmesi muhtemel rücu davasında yeniden değerlendirilmesinin mümkün bulunmasına, temyizlerin kapsam ve nedenlerine göre, kararda sair yönlerden bir isabetsizlik yok ise de davacılar dede ve babaanne ile müteveffa sigortalı Özcan arasında eylemli ve gerçek bir bağ bulunduğunun kanıtlanamaması dikkate alındığında dede ve babaannenin manevi tazminat istemlerinin reddine karar verilmesi gerekirken kısmen kabulüne karar verilmesi hatalı olmuştur.

Özet: Davacının 5510 sayılı Yasa'nın 9. maddesi uyarınca limited şirket ortağı olarak aynı Yasa'nın 4/1-b maddesi kapsamında sigortalılığının devam ettiği anlaşıldığından, yaşlılık aylığından sosyal güvenlik destek primi kesilmesinin yasal olduğu gözardı edilerek talebin kabulüne karar verilmesi isabetsiz olmuştur. Mahkemece yapılacak iş; davacının zorunlu 1479 sayılı Yasa'ya tabi sigortalılığının limited şirket ortaklığına istinaden devam etmesi nedeniyle yaşlılık aylığından sosyal güvenlik destek primi kesilmesine ilişkin Kurum işlemine geçerlilik tanıyarak, davanın reddine karar vermekten ibarettir.Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir. 

Özet: Dava, zararlandırıcı sigorta olayı sonucu vefat eden sigortalının hak sahiplerinin maddi ve manevi zararlarının giderilmesi istemine ilişkindir. Ölüm ile kişilik hakları ve vekillik ilişkisi son bulduğundan karar tarihinden önce öldüğü anlaşılan davalının mirasçılarının davaya dahil edilmesi veya mirasçılarından alınan vekaletname ibraz edilmesi ve taraf teşkilinin sağlanması suretiyle yargılamaya devam edilmesi gerekirken bu eksiklikler tamamlanmadan hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.

Özet: Davacı 24/01/2007-31/05/2008 tarihleri arasında 506 sayılı Yasa kapsamında sigortalı olup bu tarihler arasına ilişkin uyuşmazlık bulunmadığından bu dönem yönünden davanın hukuki yarar yokluğundan reddine karar vermek, uyuşmazlık 01/08/2008-28/02/2011 tarihleri arası sigortalılık sürelerine ilişkin olduğu gözetilerek, çakışan 23/02/2009-16/10/2009 ve 15/10/2009-28/02/2011 tarihleri arasındaki 5510 sayılı Yasanın 4/a maddesi kapsamındaki çalışmalarına ilişkin prim ödemelerinin davacının Tarım Bağ-Kur sigortalılığına aktarılıp aktarılmadığı sorularak , eğer aktarıldıysa bu aktarılma işlemi göz önüne alınmadan davacının 2926 sayılı Yasaya (5510 sayılı Yasa 4/b maddesi) tabi sigortalılığa ilişkin olarak yaptığı prim ödemelerinin karşıladığı sigortalılık süresi belirlenerek, davacının ile 12 ay ve daha fazla süreye ilişkin prim borcu bulunup bulunmadığını belirlemek, var ise sigortalılığı o tarih itibariyle durdurmak ve bu tarihten sonraki 5510 sayılı Yasa 4/a maddesi kapsamındaki sigortalılığa geçerlilik tanımak, uyuşmazlık konusu süreler için geçici 63. maddenin uygulama koşulları yok ise; davacının, uyuşmazlık konusu dönemde 2926 sayılı Yasa kapsamında sigortalı sayılmasına ilişkin kurum işlemi yerinde olduğunu kabul etmek ve sonucuna göre yaşlılık aylığı şartlarının koşullarının oluşup oluşmadığını değerlendirilmiş, mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin yazılı şekilde hatalı değerlendirme sonucu hüküm kurulmuş olması usul ve yasaya aykırı olduğundan hükmün bozulmasına karar verilmiştir.